Orzeł nad Langkawi

Ponieważ tajska wiza kończyła mi się 16-go marca a zostały mi 2 dni, musiałem szybko zwijać się z Krabi. Ba, z Tajlandii w ogóle. Dlatego niezwłocznie, kombinowanym przejazdem wybrałem się do Satun – tajskiej miejscowości na południowym zachodzie Tajlandii, z której można dostać się na prom płynący prościutko do malezyjskiej wyspy Langkawi.

Kraby w Krabi

Ponieważ Phuket niczym mnie nie zaskoczył, liczyłem na to, że chwalone przez wszystkich Krabi godnie zasługuje na sławę. Tak więc, pożegnawszy się czule z kotami moich gospodarzy postanowiłem pojechac na stopa do Krabi. Niewiele, bo 170km połknąłem z łatwością.

Couchsurfing na wyspie Phuket

Następnym etapem podróży był sławetny Phuket. Spodziewałem się tłumów kręcących się po tej okolicy, tak więc również wysokich cen za nocleg i w ogóle masowej turystyki. Dlatego zanim pojechałem na wyspę Ko Surin, wysłałem prośbę o kanapę na Couchsurfing.org. Kiedy wróciłem na ląd stały, odpowiedź już czekała. Pozytywna 🙂 W ten sposób znalazłem nocleg na parę dni w Choeng Talay.

Snoorkowanie na Ko Surin

Jakby mi było mało parków narodowych, zdecydowałem się pojechać z Ban Ta Khun do Morskiego Parku Narodowego Ko Surin. Są to wyspy na północno zachodnim wybrzeżu Morza Andamańskiego, blisko granicy z Birmą. Liczyłem na to, że nie będzie tak wielu turystów, bo większość uderza na wyspy Similan. Liczyłem też, że uda mi się zanurkować i zobaczyć rekiny wielorybie, z których to miejsce słynie:)

Autostop do Khao Sok

Miałem już trochę dość tych wysp. Myślę – zwiedzę park narodowy, jedna Niemka polecała Khao Sok, widziałem jej zdjęcia, więc wybór był prosty.

Dziwy na Ko Samui

No tak, pełnia księżyca minęła, jest 27 lutego można jechac dalej. Wsiadam więc na prom płynący na wyspę Ko Samui. Wyspa jest największą w zatoce Tajlandzkiej.